بسیاری از خودروهای مدرن مجهز به سوئیچهای ایموبلایزر هستند. با وجود آنها، قفلی نرمافزاری روی رایانه خودرو گذاشته میشود. در نتیجه، روشنشدن موتور ممکن نخواهد بود. بهعبارت سادهتر، قفل نرمافزاری تعبیهشده روی خودرو مانع از روشنشدن موتور میشود.
تا زمانی که قفل نرمافزاری باز نشود، خودرو استارت نمیخورد و روشن نمیشود. سوئیچ را که میچرخانید، تنها در صورتی خودرو روشن میشود که کد ورودی با کد تعیینشده در بخش نرمافزاری خودرو یکسان باشد. فقط سوئیچی میتواند خودرو را روشن کند که دارای کد یا همان رمز مشابه رمز موجود در برنامه رایانهای وسیله باشد.
برد الکترونیک یا UCH وظیفه کنترل تجهیزات ایموبلایزر را بهعهده دارد. آنتن ترانسپاندری هم در سیستم موجود است که کد ثبتشده در رایانه را دریافت میکند و آن را به UCH انتقال میدهد. رایانه خودرو یا ECU هم کد یکسان با سوئیچ را در خود ذخیره کرده است و آن را برای مقایسه در اختیار UCH قرار میدهد.
با بازشدن سوئیچ، سیستم کنترل تجهیزات یا همان UCH بهکمک میدان مغناطیسی از چیپی در ECU درخواست ارائه کد ثبتشده را میکند. میدان مغناطیسی مذکور هم بهوسیله یک ترانسپاندر ایجاد میشود. اطلاعات میان چیپ و سوئیچ را ترانسپاندر تبادل میکند. رایانه که کد را در خود ذخیره دارد، آن را برای UCH میفرستد. اگر کدها با یکدیگر مطابقت داشته باشند، موتور مجوز روشنشدن را از ECU میگیرد.
سیستم ایموبلایزر خودرو بخشهای مختلفی دارد:
خودروهای مجهز به این سیستم در زمان تولید، روی سوئیچ خود رمز مخصوصی دریافت میکنند. این رمز با سیستم ضدسرقت همخوانی دارد. با چرخش سوئیچ، اطلاعات کد پردازش میشود و مقایسهای برای بررسی یکسانبودن کد رمز ورودی و کد موجود در رایانه خودرو صورت میگیرد.
اگر مطابقتی میان کدها وجود نداشته باشد، خودرو روشن نخواهد شد. با خرید خودرویی مجهز به این سیستم، در صورت درخواست شما و احراز هویت، کد مربوط به سوئیچ در اختیارتان قرار میگیرد.
با توجه به نوع دستگاه فعالکننده، تمام دستگاههای ایموبلایزر را میتوان به موارد زیر تقسیم کرد:
ایموبلایزرهای مبتنی بر تماس به انواعی گفته میشود که برای خلع سلاح خودرو به فعالسازی دستی نیاز دارند. میتوان دستگاههای مبتنی بر تماس را به روش کلیک بر روی دکمه مخصوص نصب شده، با وارد کردن دستی کد، با استفاده از کارت کلید، ریموت کنترل از راه دور و… فعال کرد.
دستگاههایی که صرفنظر از اقدامات مالک در حالت خودکار کار میکنند، ایموبلایزرهای بدون تماس هستند. ایموبلایزرهای بدون تماس بهمحض ورود به خودرو، با استفاده از یک چراغ ویژه به شعاع تشخیص، بهطور خودکار مالک را تشخیص میدهند. بیشتر اوقات، صاحب خودرو با ایموبلایزر بدون تماس، حتی متوجه نمیشود که چنین وسیلهای در خودروی او درحال کار است.
در حالت جزئیتر، ایموبلایزر به انواع زیر تقسیم میشود:
این نوع ایموبلایزر، ابزاری کاربردی و مناسب با برد پنج تا ده متر است. گیرنده در فضای زیر پیشرانه نصب شده است و فرستنده جمعوجور آن جدا از کلیدهای خودرو پوشیده شده و از فاصله دور قابل خواندن است. این دسته از ایموبلایزرها به عملکرد ضدسرقت مجهز هستند و در صورت اقدام به ورود اجباری به خودرو با اعمال خشونتآمیز علیه راننده، در لحظه معینی پیشرانه را خاموش میکند.
در این مدل، بلوکِ خواندن در فضای زیر پیشرانه قرار دارد. راننده با سوار شدن به خودرو، فرستنده را به مکان خاصی میآورد و پیشرانه را روشن میکند. هر بار که خودرو را روشن میکنید باید این کار را انجام دهید. نقطعه ضعف اصلی این نوع ایموبلایزر این است که هر بار برای شروع کار باید در عملکرد ایموبلایزر دخالت کنید.
این دستگاه به وسیله نوعی برچسب و ریدر اینترکام کار میکند. گیرنده در فضای پیشرانه نصب شده است و برای روشن کردن خودرو باید برچسب را روی ریدر قرار دهید. نکته منفی این ایموبلایزر این است که باید به همراه کلید ماشین نگه داشته شود و اینکه هرکسی آن را در اختیار داشته باشد، به ماشین نیز دسترسی کامل دارد.
مدلهای خاصی از ایموبلایزرهای بدون تماس، قفل الکترومکانیکی کاپوت را هم دارند. هنگامی که برچسب در ناحیه دید گیرنده قرار میگیرد، قفل باز میشود. بعضی از دستگاهها میتوانند مالک را با اثر انگشت تشخیص دهند.
ایموبلایزرها میتوانند اقدامات زیر را در راستای تأمین امنیت خودرو انجام بدهند:
در صورت دسترسی غیرمجاز به خودرو، ایموبلایزر مداخله میکند. این سیستم ضدسرقت با تحتنظرداشتن سیستم سوخت رسانی، سیستم جرقهزنی شمعها و موتور استارت مانع از دزدیدهشدن خودرو میشود.